مدل معادلات ساختاری پیش‌بینی رضایت زناشویی بر اساس سلامت خانواده‌ی اصلی و متغیر میانجی ابعاد عشق‌

هدف پژوهش حاضر آزمودن مدل سلامت خانواده ی اصلی ورضایت زناشویی با میانجی‌گری سبک‌های عشق ورزی بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و جامعه ی آماری کلیه زنان متأهل دارای نارضایتی زناشوئی بود که در زمستان سال 1395 به مراکز مشاوره شهر اصفهان مراجعه کرده بودند. 300 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده، پرسشنامه‌های سلامت خانواده ی اصلی، الگوهای عشق استرنبرگ و رضایت زناشویی انریچ بودند. تجزیه و تحلیل داده‌ها به روش معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار AMOS/16 انجام گرفت. یافته‌ها نشان داد که اثر مستقیم سلامت خانواده ی اصلی و ابعاد (میل، صمیمیت، تعهد) بررضایت زناشوئی معنادار بود. همچنین، در رابطه بین سلامت خانواده ی اصلی و رضایت زناشوئی، ابعاد عشق‌ (میل، تعهد، صمیمیت) نقش میانجی داشتند. بنابراین، با توجه به نقش معنادار سلامت خانواده ی اصلی و ابعاد عشق دررضایت زناشوئی، درمانگران می‌توانند در بحث بررسی و درمان مشکلات زناشویی به بررسی سلامت خانواده‌ی اصلی و ابعاد عشق‌ بپردازند.